“Εσύ μου το δημιουργείς”. Μύθος ή αλήθεια.

Το κείμενο εξηγεί γιατί κανείς άλλος δεν μπορεί να “δημιουργήσει” την δική μας συμπεριφορά, τον εαυτό μας καθώς και πως οι παλιές πληγές τροφοδοτούν τα τωρινά μας μοτίβα. Η είναι πάντα μέσα μας.

Δεν ξεκινάμε "ίσοι" στη ζωή.
Και φυσικά, δεν είμαστε ίδιοι.
Κι ακόμα κι αν φτάνουμε στο ίδιο σημείο, ο καθένας έχει διαφορετική διαδρομή. Αξία έχει το δικό μας μονοπάτι.
Και το πόσο μακριά μπορούμε να το περπατήσουμε. Βλέποντας, επαινώντας και θαυμάζοντας τα μονοπάτια των άλλων — χωρίς ζήλια, χωρίς ενοχές και χωρίς την ανάληψη περιττών ευθυνών.

Μια στοχαστική ματιά στον κύκλο του εθισμού, της κατάθλιψης και της υπαρξιακής ακινησίας. Ένα κείμενο για τους ανθρώπους που ζουν στη σιωπή της απουσίας, αλλά και μια αναφορά στην εύθραυστη και αργή “επιστροφή” τους στην ζωή, μέσα από την κατανόηση και την σύνδεση με την επιθυμία.

Στην εποχή της λογικής, ο δρόμος της γαλήνης περνάει από το συναίσθημα. Το χρειαζόμαστε και οφείλουμε να το επιτρέπουμε σε εμάς και τους γύρω μας.

Ανάμεσα

Το να βρίσκεσαι ανάμεσα σε πράγματα ή ανθρώπους, μπορεί να αποτελεί συνθήκη ζωής. Συνθήκη μη λειτουργική. Συνθήκη που δεν σου επιτρέπει να είσαι ολόκληρος.

Τέμπη 28/03/2023

Ο φόβος για όσα έχουμε και όσα δεν χάσαμε εκείνη την νύχτα. Και όλα εκείνα που μπορεί να σκεφτόμαστε.

Ένα κείμενο για τους γονείς και τις σχέσεις των παιδιών τους. Ας ελευθερώσουμε το νου και το συναίσθημα τους από την ανάμνηση της επίκρισης μας.

Το συγκεκριμένο κείμενο αναφέρεται αποκλειστικά σε ετεροφυλόφιλα ζευγάρια, θέλοντας να αναδείξει πως η ισότητα των φύλων, έχει οδηγήσει τελικά στην συντρηπτική πλειοψηφία των ζευγαριών, σε ανισότητα των σχέσεων.

Να αγαπάς τα κενά, τα διαλείμματα. Το χώρο και την ηρεμία που επιτρέπουν. Την δημιουργία που ευνοούν.

Αυτοκριτική ή επίκριση του εαυτού; Δεν πρέπει να ξεχνάς πως στο ταξίδι αυτό, ο εαυτός σου πρέπει να είναι σύμμαχος σου !